CW_Ervaringsverhalen_Lydia_head_large.jpg

Ervaringsverhalen Lydia juli 2025

Zoals ik in mijn vorige bijdrage al aangaf, waren mijn basisschooljaren ook op sociaal vlak een grote uitdaging. Ik werd ernstig gepest en ben zelfs een keer op het schoolplein in elkaar geslagen door een van de jongens uit het eerder genoemde beginners-leesgroepje. Waarom? Omdat ik toevallig op het verkeerde moment op de verkeerde plek was.

Genormaliseerd pestgedrag

Kinderen die gepest worden, krijgen van volwassenen vaak te horen dat ze assertiever moeten zijn, omdat 'de maatschappij nu eenmaal zo werkt'. Ondertussen komen de pesters er meestal vanaf met niet meer dan een waarschuwing. Dit probleem beperkt zich niet tot de schooltijd: het feit dat jonge pesters met hun gedrag wegkomen en dat dit gedrag wordt getolereerd, heeft een blijvende invloed. Het normaliseert pestgedrag en creëert een samenleving waarin dit soort gedrag onbewust wordt geaccepteerd.

Liever lezen dan spelen

Lezen bood mij een veilige ontsnappingsroute. Ik word intens gelukkig van een goed boek. Hoewel lezen vaak wordt gezien als een solitaire bezigheid, ervaar ik het juist als een diep sociale activiteit. Door te lezen verbind ik me met verhalen, personages en werelden die mijn blik op de wereld verruimen. Daarentegen waren speelkwartiertjes - oftewel verplicht het schoolplein op gaan om 'gezellig met de anderen te spelen' - voor mij een ware beproeving. Mijn afkeer hiervan leidde er helaas toe dat ik vaak werd bestempeld als 'niet sociaal genoeg'.

Ondanks dat ik, mede voor rekenen, op de Cito-toets op havoniveau scoorde, kreeg ik een schooladvies voor mavo. Volgens mijn leerkrachten zou ik daar mijn - volgens hen ernstig achtergebleven - sociale vaardigheden beter kunnen ontwikkelen. Hierover vertel ik meer in mijn volgende bijdrage.

Afsluiten met inzicht

Voor nu wil ik afsluiten met de treffende woorden van mijn therapeut: 'Jij bent juist heel sociaal, alleen niet op de manier waarop mensen dat doorgaans verwachten.' Samen kwamen we tot de conclusie dat dit vooral een misvatting van de maatschappij is - en niet mijn probleem.