Ervaringsverhalen Annemieke maart 2025
Een voorbeeldige spijbelaar?
De laatste twee jaren van de middelbare school heb ik zowat de helft van de tijd gespijbeld. Aan de ene kant verveelde ik me heel snel tijdens de les, en aan de andere kant was ik in de klas vaak heel snel overprikkeld (al realiseerde ik me dat toen echt nog niet).
Je zat met drieëndertig man in zo’n klaslokaal, wat heel veel prikkels oplevert die je zoveel mogelijk moest zien te negeren zodat je je op de docent kon concentreren. En daarnaast probeerde ik zo goed als mogelijk alles in de gaten te houden; ik kan immers slecht tegen zo veel onvoorspelbaarheid, dus zat ik het liefst altijd achter in de klas. Geen wonder dat ik altijd extreem moe was. Na school ging ik naar huis en dan wilde ik alleen maar slapen.
Wat ik wel deed in plaats van in de klas zitten? Niet wat je zou verwachten met een café op de ene hoek van de straat en een coffeeshop op de andere. Ik zat meestal aan de rand van de kantine op een bankje een boek te lezen. Mijn afdelingshoofd had een kantoor een klein stukje verderop, en als hij dan langs kwam keek hij vaak even wat ik zat te lezen en liep dan weer verder. Hij had nooit commentaar op m’n boeken, ik las dan ook veel Nederlandse literatuur destijds en hij was ook mijn leraar Nederlands.
Maar het bijzondere is: behalve een gymleraar die ooit flink tegen me is uitgevallen, heb ik nooit problemen gehad met mijn spijbelen ondanks de leerplicht (alleen het laatste half jaar was ik 18). Ik heb nooit wat gehoord van de inspectie, en ook mijn ouders zijn nooit op de hoogte gebracht door school. Dus was ik een voorbeeldig spijbelaar, of kon het niemand wat schelen?