Stapje extra met feedback van medestudenten
Onderwijswetenschappers en psychologen van de Open Universiteit en UCLouvain onderzochten 59 studenten die zogenaamde peerfeedback verwerkten op een fictief essay. Elke student kreeg feedback van twee medestudenten op een fictief essay, dat ze op basis daarvan moesten aanpassen. Uniek was dat daarbij oogbewegingen werden gemeten, om een beeld te krijgen van hoe de studenten de feedback verwerkten.
Welke beoordelaar is het meest betrouwbaar?
Of de terugkoppelingen van de twee feedbackgevers met elkaar overeenstemden, bleek nogal verschil te maken. Als de twee feedbackgevers elkaar tegenspraken, en de proefpersonen merkten dat op, keken ze vaker terug naar de feedback. Waarschijnlijk probeerden ze de discrepantie op te lossen door te kijken welke beoordelaar het meest betrouwbaar is. Aangezien de feedback anoniem werd gegeven, denken de onderzoekers dat dat wellicht gebeurde op basis van taalgebruik.
Betere beoordeling van docenten
De studenten begonnen de revisie van hun essay over het algemeen met de makkelijkste feedbackpunten. Maar sommigen waren daarna nog niet tevreden, losten ook de moeilijkere punten op en gingen zelfs daarna nog verder met reviseren. Zij besteedden meer tijd aan het verwerken van meer structurele feedback en lazen hun eigen werk nadien nog eens kritisch door. Daarbij gingen ze vaak verder in het reviseren van hun werk dan de feedback die ze ontvangen hadden. Het is dan ook niet verbazingwekkend dat hun revisie inderdaad een betere beoordeling kreeg van de docenten. Mogelijk zorgt feedback van medestudenten er dan ook beter voor, dan feedback van leraren, dat studenten een stapje extra zetten.
