null

WERKENBIJ_Marjan_Nijkamp_head_large.jpg

Marjan Nijkamp: universitair docent Levenslooppsychologie

'De Open Universiteit heeft een open mind, en dat spreekt mij als docent erg aan. Wij staan open voor studenten met allerlei verschillende achtergronden. Ze hoeven niet het gebaande pad te hebben bewandeld om bij ons te studeren. Er zitten ondernemers bij, carrièreswitchers, laatbloeiers, stapelaars, maar ook mensen die al gepromoveerd zijn in een ander vakgebied. Wat ze gemeen hebben is levenservaring. En een enorme drive om hun drukke leven te combineren met een universitaire studie. Dat vind ik geweldig en inspirerend. Ik leer net zo veel van hen als zij van mij, en het motiveert mij om zelf ook te blijven bijscholen.'

'Veel vrijheid om je rol als docent in te vullen'

'Anders dan op andere universiteiten werk je hier niet op een campus met studenten in de klas en aan je bureau. Er is minder drukte en reuring. Maar dat vind ik in deze fase van mijn leven, met tieners thuis, heel fijn. Je hebt hier veel vrijheid om je rol als docent in te vullen. En meer controle over je eigen agenda, omdat je afspraken altijd van tevoren inplant. Dat helpt om de balans tussen werk- en privé goed te houden.'

'Vervolgens moet je wel zoeken naar manieren om goed contact te hebben met studenten, en heb ik wel de behoefte om hen niet alleen online maar ook in het echt te zien. Die mogelijkheid is er gelukkig. Als universitair docent kan dit bij studentendagen, vaardigheidstrainingen en stage- of scriptiebegeleiding. Studenten zien naast het voordeel van leren in eigen tijd en tempo ook de meerwaarde om onderdeel te zijn van een groep. Als universiteit zetten we daarom sterk in op community building.'

'Je hoeft niet stil te staan in je eigen vakgebied'

'Zelf vind ik het ook belangrijk om psychologiestudenten toekomstbestendig op te leiden door de nieuwste perspectieven en wetenschappelijke inzichten te integreren in de opleiding. Zo ben ik nu in de luxepositie dat ik een nieuwe onderzoekslijn opzet over de rol van lichaamsbewustzijn op ons welbevinden. Ik volg een opleiding om me te specialiseren in dit vakgebied. Want het is een heel ander onderwerp dan patiënten-communicatie en gezondheidspsychologie, waar ik me tot nu toe vooral mee bezighield. Ook dat is de Open Universiteit: je hoeft niet je hele carrière uit hetzelfde vijvertje te vissen en je met één probleem in één vakgebied bezig te houden. Dat vind ik heel gezond.'