'Als je iets echt wilt, dan zórg je wel dat het kan'

Van kapster naar haar droom

'Ik heb geen makkelijke jeugd gehad,' begint Jolijn. 'Als tiener wilde ik zo snel mogelijk gaan werken, om op eigen benen te kunnen staan. Zo belandde ik op 15-jarige leeftijd in de schoonheidsbranche, als kapper en visagist. Ik vond het werk leuk - maar ik kreeg fysieke klachten en besefte dat ik het niet voor eeuwig kon volhouden. Ik dacht toen: óf ik ga zitten wachten tot mijn lichaam het opgeeft óf ik ga onderzoeken wat ik nog meer kan doen. En zo ben ik, op 25-jarige leeftijd, alsnog gaan studeren.'

Een lange weg

Jolijn wist dat ze iets-met-rechten wilde doen, maar ze had een lange weg te gaan om die droom waar te maken. Eerst nam ze enkele bijlessen Nederlands, om haar algemene taalniveau op te schroeven. Daarna deed ze bij opleidingsinstituut Schoevers een vakopleiding tot juridisch secretaresse. Hierop volgde een versnelde hbo-studie Rechten aan de Hogeschool Utrecht. Daarna kwam het schakelprogramma Recht aan de Open Universiteit, waarbij ze maar liefst een 8.7 voor haar scriptie scoorde. En afgelopen februari kon ze dan - eindelijk - beginnen met de master Rechtsgeleerdheid aan de Open Universiteit.

Emigreren

'Ik koos de master Rechtsgeleerdheid omdat ik daarbij veel vakken zelf mag bepalen,' vertelt Jolijn. 'Zo kan ik rekening houden met het werk wat ik nu doe én met de toekomst die ik voor ogen heb. Momenteel werk ik met plezier als jurist bij de gemeente Geldrop-Mierlo, maar mijn droom is om ooit naar Italië te emigreren en bij de Europese Unie aan de slag te gaan. Ik kies bewust vakken gericht op internationaal recht, om me daar goed op voor te bereiden - want ook nu blijft mijn blik vooruit gericht!'

'Ik heb geleerd dat het recht minder zwart-wit is dan mensen vaak denken'

'Ik heb een sterk rechtvaardigheidsgevoel,' gaat Jolijn enthousiast verder. 'Daarom past de studierichting rechten goed bij mij. Ik heb geleerd dat het recht minder zwart-wit is dan mensen vaak denken. De opleiding Rechtsgeleerdheid draait volgens mij om het vinden van een balans tussen enerzijds het geschreven recht en anderzijds de menselijke maat. Je onderzoekt in deze studie dus niet alleen de vraag Wat staat er in de wet geschreven? maar ook de vraag Hoe moet die wet worden toegepast? Juist het spanningsveld tussen die twee vragen vind ik erg fascinerend.'

'Het was behoorlijk pittig om na tien jaar weer te gaan studeren,' biecht Jolijn op. 'Maar voor mij was het online onderwijs daarbij wel echt een uitkomst. Ik kon overdag fulltime werken, en vervolgens in de avonduren de lessen volgen. Sommige lastige colleges heb ik misschien wel vijf of zes keer opnieuw bekeken en beluisterd - tijdens het koken, tijdens het klussen, tijdens het spelen met de huisdieren - om zeker te weten dat ik de lesstof begreep. Ik zei vaak: De colleges zijn mijn Netflix. Maar zo lukte het me wel!'

Fijn contact met studenten en docent

Het sociale contact van een 'gewoon' studentenleven heeft Jolijn daarbij eigenlijk niet gemist. Via de groep chats op mijnOU raakte ze immers makkelijk genoeg aan de praat met andere studenten. Met een paar meiden uit haar jaar heeft ze zelfs echt afgesproken, hoewel ze helemaal niet bij elkaar in de buurt woonden. En toen ze worstelde met het vak Strafrecht heeft ze de docent gewoon gemaild en gebeld voor extra informatie - waarna ze alsnog met gemak een voldoende scoorde. Volgens haar kun je óók met een onlinestudie een rijk studentenleven ervaren.

'Iedereen kan het redden!'

'Of ik tips heb voor mensen die een studie overwegen?' lacht Jolijn tot slot. 'Simpel: als je het wilt, moet je het doen. Maar je moet het wel écht willen, want het is zwaar en je moet bereid zijn andere dingen op te offeren. Maar wanneer je een passie hebt, dan doe je dat fluitend. Ik denk altijd: als je iets echt wilt, dan zórg je wel dat het kan. En ik ben daar zelf een voorbeeld van: als een kapster zich kan ontplooien tot jurist, dan kan iedereen het redden!'